Był matematykiem, ale także pisarzem. Rozsławiła go Alicja w Krainie Czarów (Alice’s Adventures in Wonderland). I nie przeszedł do historii matematyki, ale literatury. Charles Lutwidge Dodgson, czyli Lewis Carroll (1832-1898). W styczniu przypada kolejna rocznica zarówno jego urodzin, jak też odejścia.
Alicja była wielokrotnie adaptowana na potrzeby filmu, opery, musicalu czy baletu. Śpiewano o niej piosenki. Wystawiano na scenie. Ilustrowano. Inspirowała również - rzecz jasna - pisarzy, na przykład Jamesa Joyce'a (Finnegans Wake), Rolanda Topora (Alicja w krainie liter) czy Andrzeja Sapkowskiego (Złote popołudnie). Na blogu przytoczyłyśmy cytat z O tym, co Alicja odkryła po drugiej stronie lustra (Through the Looking Glass and what Alice found there), który stanowi motto do Przyjdź i zgiń (Clocks) Agathy Christie (TUTAJ):
Nadszedł już czas - powiedział Mors -
Pogrążyć się w rozmowie
O tym, czym but jest, łódź i lak,
Kapusta i Królowie,
I czemu w morzu woda wrze,
A wieprz ma skrzydła sowie.
W oryginale:
"The time has come," the Walrus said,
"To talk of many things:
Of shoes - and ships - and sealing-wax -
Of cabbages - and kings -
And why the sea is boiling hot -
And whether pigs have wings."
Kto chce naocznie sprawdzić (wersję polską), to kryminał mamy w zbiorach (sygnatura: 177798)! A oto jeszcze niektóre inne pozycje, tym razem już nie z literatury pięknej, które dotyczą Carrolla i jego Alicji:
Knap Jakub, Od Alinki po Alicję. Polskie dzieje wydawnicze "Alicji w Krainie Czarów", "Guliwer" 2008, nr 1, s. 30-43
Jeszcze za życia Carrolla sprzedano około 180 tysięcy egzemplarzy (co jak na tamte czasy było liczbą ogromną).
Od tamtego czasu sława książki… rosła. W artykule omówiono polskie edycje baśni.
Nadszedł już czas - powiedział Mors -
Pogrążyć się w rozmowie
O tym, czym but jest, łódź i lak,
Kapusta i Królowie,
I czemu w morzu woda wrze,
A wieprz ma skrzydła sowie.
W oryginale:
"The time has come," the Walrus said,
"To talk of many things:
Of shoes - and ships - and sealing-wax -
Of cabbages - and kings -
And why the sea is boiling hot -
And whether pigs have wings."
Kto chce naocznie sprawdzić (wersję polską), to kryminał mamy w zbiorach (sygnatura: 177798)! A oto jeszcze niektóre inne pozycje, tym razem już nie z literatury pięknej, które dotyczą Carrolla i jego Alicji:
Knap Jakub, Od Alinki po Alicję. Polskie dzieje wydawnicze "Alicji w Krainie Czarów", "Guliwer" 2008, nr 1, s. 30-43
Jeszcze za życia Carrolla sprzedano około 180 tysięcy egzemplarzy (co jak na tamte czasy było liczbą ogromną).
Od tamtego czasu sława książki… rosła. W artykule omówiono polskie edycje baśni.
Trojanowska Marta Wiktoria, Fałszywe Krainy Czarów, "Poradnik Bibliotekarza" 2014, nr 3, dodatek: Świat Książki Dziecięcej, s. (1-3)
Niezwykłość książki Carrolla osadza się (…) przede wszystkim na jej specyficznym, absurdalnym humorze, na nieprzetłumaczalnych grach słownych i dialogu z filozofią.
Czy to zatem książka dla dzieci, czy raczej dla dorosłych? Omówienie polskich adaptacji wydawniczych „dostosowanych” - jak je określa autorka - do dzieci. Czy dzieje się to ze szkodą dla podstawowego tekstu?
Niezwykłość książki Carrolla osadza się (…) przede wszystkim na jej specyficznym, absurdalnym humorze, na nieprzetłumaczalnych grach słownych i dialogu z filozofią.
Czy to zatem książka dla dzieci, czy raczej dla dorosłych? Omówienie polskich adaptacji wydawniczych „dostosowanych” - jak je określa autorka - do dzieci. Czy dzieje się to ze szkodą dla podstawowego tekstu?
Kołodyński Andrzej, Przygody Alicji w Krainie Czarów Lewisa Carrolla. Wiktoriańska Alicja, w: Helman Alicja, Kazana Bartosz (red.): Od Jane Austen do Iana McEwana. Adaptacje literatury brytyjskiej, Warszawa 2011, s. 122-143
Minąć musiało dwadzieścia jeden lat od publikacji Przygód Alicji w Krainie Czarów, zanim ta niezwykła i od samego początku niezwykle poczytna w Anglii powieść doczekała się przeróbki scenicznej, zyskując formę modnej pod koniec XIX wieku operetki dla dzieci. Po kolejnych siedemnastu latach powstała jej pierwsza wersja filmowa.
A potem były kolejne… Wartościowy artykuł, ukazujący ekranowe losy Alicji.
Minąć musiało dwadzieścia jeden lat od publikacji Przygód Alicji w Krainie Czarów, zanim ta niezwykła i od samego początku niezwykle poczytna w Anglii powieść doczekała się przeróbki scenicznej, zyskując formę modnej pod koniec XIX wieku operetki dla dzieci. Po kolejnych siedemnastu latach powstała jej pierwsza wersja filmowa.
A potem były kolejne… Wartościowy artykuł, ukazujący ekranowe losy Alicji.
Miś Marta, Alicja, Lewis Carroll i sen, który trwa, "Kino" 2010, nr 3, s. 12-15
Mimo wielu bardzo ciekawych, często autorskich ujęć Carrollowskiego tematu w kinie, książki o Alicji wciąż czekają na idealną adaptację. Wydaje się, że przed taką szansą stanął Tim Burton. Plastyczna wyobraźnia reżysera, jego zamiłowanie do surrealizmu i niesamowitości, przewrotne poczucie humoru – a także możliwości zastosowanej techniki trójwymiarowej 3D, każą z uwagą przyjrzeć się jego autorskiej propozycji.
Kolejny tekst poświęcony filmowym losom Alicji, napisany po wejściu na ekrany słynnej, olśniewającej adaptacji dokonanej przez Tima Burtona.
Mimo wielu bardzo ciekawych, często autorskich ujęć Carrollowskiego tematu w kinie, książki o Alicji wciąż czekają na idealną adaptację. Wydaje się, że przed taką szansą stanął Tim Burton. Plastyczna wyobraźnia reżysera, jego zamiłowanie do surrealizmu i niesamowitości, przewrotne poczucie humoru – a także możliwości zastosowanej techniki trójwymiarowej 3D, każą z uwagą przyjrzeć się jego autorskiej propozycji.
Kolejny tekst poświęcony filmowym losom Alicji, napisany po wejściu na ekrany słynnej, olśniewającej adaptacji dokonanej przez Tima Burtona.
Witek Rafał, Wilkołak z Oxfordu, "Odra" 2001, nr 2, s. 84-87
Natura uwielbienia, jakim Carroll darzył dzieci, trudna jest do wyjaśnienia. Dość powiedzieć, że wszystkie przyjaźnie między Carrollem a dziewczynkami pozostawały platoniczne, czego on sam skrupulatnie pilnował.
Ponoć mawiał, że lubi wszystkie dzieci z wyjątkiem chłopców. Czy dlatego, że sam we wnętrzu pozostawał wrażliwym dzieckiem? Tę trudną, skomplikowaną osobowość spróbowali zgłębić Morton N. Cohen i Richard Wallace. Artykuł jest omówieniem ich ustaleń.
Natura uwielbienia, jakim Carroll darzył dzieci, trudna jest do wyjaśnienia. Dość powiedzieć, że wszystkie przyjaźnie między Carrollem a dziewczynkami pozostawały platoniczne, czego on sam skrupulatnie pilnował.
Ponoć mawiał, że lubi wszystkie dzieci z wyjątkiem chłopców. Czy dlatego, że sam we wnętrzu pozostawał wrażliwym dzieckiem? Tę trudną, skomplikowaną osobowość spróbowali zgłębić Morton N. Cohen i Richard Wallace. Artykuł jest omówieniem ich ustaleń.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz