Nielinearność,
interaktywność, hipertekstowość, polisensoryczność. Oto cechy niektórych
współczesnych tekstów literackich, nieznane wcześniejszym epokom. Ale twórczość
zarówno w takiej, jak również w „tradycyjnej” postaci może stać się źródłem
pięknych przeżyć estetycznych. Dziś wskażemy - w telegraficznym skrócie! –
kilka nowych (lub przeżywających swoje odrodzenie w innym kontekście
kulturowym) gatunków i zjawisk literackich.
Blog. “Pamiętnik”, dziennik internetowy. Vlog. Wideoblog, czyli blog, którego
główną treść stanowią pliki filmowe. Pojecia znane, zatem nie będziemy ich
szerzej omawiać.
Fanfiction (fanfik,
ang. fanatic fiction). Literatura
tworzona (zwykle bez pobierania honorariów) przez amatorów - fanów wybranych, książek,
gier, filmów, pisarzy, zorganizowanych w fandomy.
Ta twórczość polega na dodawaniu pewnych elementów (np. wypełnianiu luk tekstu
kultury), zmianie wydźwięku, zakończenia, dodawaniu nowych postaci itp. Przykłady:
sequele powieści Iana Fleminga o Jamesie Bondzie, dalsze przygody Conana
Barbarzyńcy, postaci stworzonej przez Roberta E. Howarda.
Fantasy. Temu gatunkowi poświęciłyśmy artykuł,
zatem nie będziemy powtarzać zawartych w nim treści.
Haiku. Gatunek (podobnie jak niżej wymieniony limeryk) nie jest "nowy". Był
znany już w … XVII wieku. Powstał w Japonii. Posiada stałe reguły budowy. "Nowością”
w literaturze współczesnej jest to, że może być tworzony elektronicznie. Kilka
lat temu opracowano program komputerowy, który sam go generuje - na podstawie
kilku słów podanych przez użytkownika. Taki utwór może być następnie wzbogacany
treściowo.
Komiks internetowy (komiks
sieciowy, ang. webcomic).
Odmiana komiksu tradycyjnego, która jest dostępna wyłącznie w Internecie lub w
nim miała początek.
Liberatura. Literatura totalna, w której nośnikiem znaczenia
jest w równym stopniu język, jak i forma książki (kształt, budowa, forma zapisu
tekstu). Twórcą pojęcia jest Zenon Fajfer.
Limeryk. Krótki, żartobliwy wierszyk o stałych regułach budowy. Powstał w XVIII
stuleciu. Był tworzony przez wielu znanych pisarzy (np. Julian Tuwim, Wisława
Szymborska, Stanisław Barańczak). Obecnie przeżywa swój renesans.
Legenda
miejska (ang. urban legend). Informacja z pozoru
prawdopodobna, ale na ogół fikcyjna, rozpowszechniana w Internecie, mediach lub
wśród znajomych. Jej źródło jest anonimowe, tematyka budzi duże
zainteresowanie, bo ma istotne znaczenie dla szerokiego kręgu mieszkańców
miasta i zarazem skrywa pewną tajemnicę. Rodzaj plotki.
Literatura w przestrzeni miasta. Przestrzeń miejska,
stanowiąca zespół form architektonicznych i rozgrywających się w jej obrębie
wydarzeń, to również środowisko dla działań literackich. Wśród nich znajdują
się między innymi:
Graffiti literackie. Napis na murze, klatce
schodowej, płocie, będący przejawem spontanicznej ekspresji jego twórcy.
Mural. Wielkoformatowa grafika na murze.
Reklama (billboard, plakat, neon itp.). O niej
dodatkowo pisać nie trzeba, gdyż zjawisko posiada już obszerna literaturę
przedmiotu.
Vlepka. Mała forma plastyczna, przyklejana w
miejscach publicznych, często uczęszczanych, także w środkach miejskiej
komunikacji, podejmująca różnorodną tematykę (humorystyczną, sportową,
literacką, filozoficzną, religijną, polityczną itp.).
Liternet. Ogół zjawisk łączących literaturę i
Internet. Obejmuje: literaturę i czasopisma w postaci cyfrowej, e-booki, blogi,
także organizację danych w postaci hipertekstu w literaturze.
Mail art. Rodzaj sztuki interaktywnej, w którą
włącza sie szerokie grono odbiorców, a jej wartości estetyczne są mniej ważne
od faktu sieciowej wymiany. Do tego zjawiska należą np. wiadomości, wiersze,
pocztówki, fotografie, naklejki, pieczęcie znaczki, które można przesyłać do
odbiorców tradycyjnie lub za pomocą poczty elektronicznej. Ci ostatni
współtworzą otrzymane "dzieło". Prekursor: Ray Johnson. Twórcy: Chuck
Welsh, Sebastian Cichocki.
Multipoezja. Formuła tworzenia
poezji w określonej sytuacji, z uwzględnieniem specyfiki miejsca czy medium,
np. kabaret, lokal, uliczny mur czy chodnik. Multiwiersz może być recytowany, śpiewany, grany. Znany twórca:
Michał Zabłocki.
Poezja SMS-owa. Niewielka forma (160
znaków), w której powinno się znaleźć maksimum treści. Zjawisko słabo opisane,
powstałe w pierwszej połowie lat 90. XX wieku. Pokrewna haiku i limerykowi.
Pop-frakcja. Literatura podejmująca
dialog z kulturą masową, choć sama do niej nie należy. Posługuje się cytatem,
pastiszem, parodią itp.
Powieść graficzna. Podobna do komiksu,
ale zamknięta całościowo pod względem wydawniczym (publikowana nie w odcinkach,
ale w jednej całości). Termin stworzył Lynd Ward w I połowie XX w. Inni twórcy:
Will Eisner, Raymond Briggs.
Powieść hipertekstowa. Utwór powstały w
przestrzeni wirtualnej, charakteryzujący się nielinearnością i
niesekwencyjnością zdarzeń, oparty na zasadzie hipertekstu. Zawiera również
elementy pozajęzykowe (np. obraz, dźwięk, animacja). Czytelnik sam decyduje o
kolejności czytania. Twórcy: Robert Arellano, Jim Rosenberg, Robert Kendall.
Slam poetry (slam
poetycki). Połączenie poezji i performance'u. Publiczny pojedynek
poetów, odbywający się w określonym czasie (każdy twórca ma 3 minuty na
prezentację swego utworu), przed jury wybieranym spośród widzów. Twórca imprezy:
Marc Kelly Smith. Pierwszy polski zwycięzca zawodów: Jaś Kapela.
Bibliografia (wybór)
Bogaczyk-Vormayr,
Małgorzata, Wszystko jest Tekstem?
Hipertekstualność jako nowe doświadczenie literatury, „Teksty Drugie” 2008,
nr 1/2, s. 256-269.
Hoffmann
Beata, Vlepka - sztuka czy wandalizm?, „Problemy
Opiekuńczo-Wychowawcze” 2006, nr 3, s. 8-12.
Janusiewicz
Małgorzata, Nowa literatura, czyli
hipertekst literacki, „Polonistyka” 2010, nr 11, s. 43-50.
Karwatowska
Małgorzata, Jarosz Beata (red. nauk.), (Nowe)
media. Implikacje kulturowe, językowe i edukacyjne, Lublin 2015. ISBN
978-83-7784-633-9.
Malczenko
Beata, Zjawisko fan fiction, „Język
Polski w Szkole IV-VI” 2013/2014, nr 2, s. 7-25.
Michałowski
Piotr, Haiku wobec poetyki epifanii
nowoczesnej, „Ruch Literacki” 2003, z. 3, s. 291-302.
Nowicka
Barbara, Literatura a internet,
„Śląsk” 2012, nr 2, s. 40-41.
Nycz
Ryszard, Literatura nowoczesna. Cztery
dyskursy (tezy), "Teksty Drugie" 2002, nr 4, s. 35-46.
Ogonowska
Agnieszka, Międzyprzestrzenie dyskursu.
Intertekstualność i intermedialność. Analiza zjawisk w kontekście wybranych
tekstów audiowizualnych, literackich i liternetowych, „Przegląd
Humanistyczny” 2006, nr 2, s. 15-28.
Pisarski
Mariusz, Od znaczenia do działania i z
powrotem. Nowe funkcje słowa w cyberpoezji i hipertekście, „Przegląd
Humanistyczny” 2013, nr 4, s. 53-61.
Potrykus-Woźniak
Paulina, Słownik nowych gatunków i
zjawisk literackich, Warszawa, Bielsko-Biała 2010. ISBN 978-83-262-0173-8.
Wrycza
Joanna, Hipertekst wobec ograniczeń
książki drukowanej, „Nowa Polszczyzna” 2006, nr 5, s. 49-55.
Zabłocki
Michał, Czym jest
"Multipoezja"?, „Przegląd Powszechny” 2012, nr 4, s. 19-25.
Żabski
Tadeusz (red.), Słownik literatury
popularnej, Wrocław 1997. ISBN 83-7091-039-4.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz