10 grudnia 1938 roku. W studiu filmowym Culver, usytuowanym przy Bulwarze Waszyngtońskim w Culver City, rozpoczęto zdjęcia do jednego z najsławniejszych filmów w historii kina. A wszystko zaczęło sie od pożaru Atlanty. Tę scenę - jako pierwszą - kręcono podczas tworzenia fresku o upadku "starego" Południa, czyli Przeminęło z wiatrem. Wówczas nie było jeszcze wybranej aktorki do roli Scarlett.
Wczoraj obchodziliśmy 115. rocznicę śmierci Margaret Mitchell (1900-1949),
autorki literackiego pierwowzoru. Swą słynną powieść zaczęła tworzyć mając 26
lat, a ukończyła 10 lat później. Miesiąc po wydaniu, producent David O.
Selznick zakupił do niej prawa za ogromną sumę 50 000 dolarów. Nic już później
nie pisała, ale aktywnie udzielała się na polu charytatywnym. Zmarła w stanie
śpiączki, w którą zapadła po potrąceniu na jezdni przez pijanego taksówkarza.
Film,
którego premiera miała miejsce 15 grudnia 1939 roku w Atlancie, zyskał nawet
większą sławę niż powieść. Chociaż szacunkowy koszt jego produkcji wyniósł 4
mln dolarów, to zyski z rozpowszechniania są - po uwzględnieniu inflacji - największe
w dziejach kina. Sukces był ogromny, choć nie przez wszystkich przewidywany.
Gary Cooper, spodziewając się nieudanej produkcji, odrzucił rolę Rhetta
Butlera. Inaczej było z kandydatkami do głównej roli żeńskiej. Ubiegały się o
nią największe gwiazdy, m.in. Bette Davis, Paulette Godard, Joan Crawford, Claudette
Colbert, Carole Lombard czy Katharine Hepburn. Zwyciężyła jednak aktorka
angielska.
Na
ukończone dzieło (224 minuty projekcji!) spadł deszcz nagród. 10 Oscarów
plus pięć nominacji, a także (w następnych latach) około 30 innych nagród.
Oscary - począwszy od scenografii (William Cameron Menzies - Nagroda Honorowa, Lyle
R. Wheeler), osiągnięć technicznych (R.D. Musgrave), zdjęć (Ernest Haller, Ray
Rennahan) i montażu (Hal C. Kern, James E. Newcom), poprzez scenariusz (Sidney
Howard), po reżyserię (Victor Fleming) i rolę kobiecą pierwszoplanową (Vivien
Leigh) oraz drugoplanową (Hattie McDaniel). Nominacje, to: najlepszy aktor
pierwszoplanowy (Clark Gable) i aktorka drugoplanowa (Olivia de Havilland),
muzyka oryginalna (Max Steiner), efekty specjalne (Jack Cosgrove, Fred Albin,
Arthur Johns) i dźwięk (Thomas T. Moulton, Samuel Goldwyn).
Godna
uwagi jest Lista 100 najlepszych kwestii filmowych,
publikowana przez Amerykański Instytut Filmowy (AFI). W 2005 roku znalazły się
na niej 3 kwestie z Przeminęło z wiatrem.
Na 1 miejscu (!) - słowa Rhetta: Frankly, my dear, I don't give a damn. Pozostałe, to wypowiedzi Scarlett: After all, tomorrow is another day! (31
pozycja) oraz As God is my witness, I'll
never be hungry again (59 lokata).
Spośród
ciekawostek związanych z filmem warto dodać, że większość zdjęć kręcono w Culver
Studios, ale - choć rzadziej - wykorzystywano też plener, m.in. Reuss Farm, Big
Bear Lake i Ahmanson Farm (w Simi Valley, na północny-zachód od Los Angeles). W
tym ostatnim rancho Scarlett przysięgła, że już nigdy nie będzie głodna. I
tutaj - do dziś - przybywają tzw. Windies,
czyli wielbiciele filmu.
Powiedzmy
jeszcze parę słów o odtwórcach głównych i drugoplanowych ról oraz reżyserze.
Vivien Leigh (1913-1967), czyli Scarlett O'Hara. Naprawdę nazywała się Hartley. Urodzona
w Indiach, wyedukowana w Europie, przez lata partnerka filmowa i życiowa Laurence'a
Oliviera. Drugiego w życiu Oscara otrzymała za rolę Blanche w Tramwaju zwanym pożądaniem (ekranizacji
sztuki Tennessee Williamsa, reż. Elia Kazan). Sporo grała w teatrze, głównie w
dramatach Szekspira. W czasie wojny zachorowała na gruźlicę, która później
wielokrotnie nawracała. Do niej dołączyły się napady maniakalno-depresyjne i
alkoholizm. Po rozstaniu z Olivierem i powtórnym zamążpójściu nie żyła już
długo. Zmarła w wyniku kolejnego ataku gruźlicy.
Clark Gable (1901-1960). Rhett
Butler. Syn farmera. Pracownik w fabryce opon, ale z romantyczną duszą.
Wielbiciel teatru, w którym zrazu pracował (za darmo!) jako goniec. Jego los
odmienił się po drugim ożenku z dobrze znaną w filmowym świecie Marią Franklin
Gable. Szybko stał się gwiazdą. Za Ich
noce (It Happened One Night, reż.
Frank Capra) dostał Oscara, a za Bunt na
Bounty Franka Lloyda i Przeminęło z
wiatrem - nominacje. Od 1942 roku służył w wojsku. Do kina wrócił po
wojnie, ale już bez sukcesów. Zmarł na atak serca. Już po śmierci aktora urodził się
jego jedyny syn, którego miał z piątą żoną.
Hattie McDaniel (1892-1952). Niania
Mammy. Pierwsza ciemnoskóra aktorka, która otrzymała Oscara. Najpierw
wokalistka jazzowa, później aktorka, grająca głównie służące i kucharki
(najczęściej role drugoplanowe lub epizodyczne). Bardziej znane filmy, w
których wystąpiła, to: Blond Wenus
Josefa von Sternberga i Saratoga Jacka
Conway'a. Zmarła na raka piersi.
Olivia de Havilland (ur. 1916). Melania
Wilkes. Ma 99 lat. Urodziła się w Tokio. Po rozwodzie rodziców, jeszcze jako
dziecko, zamieszkała - wraz z matką i siostrą - w Los Angeles. Sporo grała w
filmach reżyserowanych przez Michaela Curtiza. Są to np. Kapitan Blood), Dodge City, Szlak
do Santa Fe, Szarża lekkiej brygady. Inne, bardziej znane filmy: Przygody Robin Hooda (reż. William
Keighley, Michael Curtiz), Moja kuzynka
Rachela Henry'ego Kostera i Złote
wrota Mitchella Leisena. Za dwa ostatnie była nominowana do Oscara, ale tę nagrodę
otrzymała za role w Najtrwalszej miłości
(reż. Mitchell Leisen) i Dziedziczce (reż.
William Wyler) - adaptacji filmowej Placu
Waszyngtona Henry'ego Jamesa.
Leslie Howard (Leslie
Howard Stainer, 1893-1943). Ashley Wilkes. Aktor brytyjski, syn węgierskich
emigrantów. Najsławniejsze filmy: W niewoli uczuć (Of Human Bondage) Johna Cromwella,
Romeo i Julia George'a Cukora,
Pigmalion (reż. Anthony
Asquith, Leslie Howard), Skamieniały las Archie Mayo. Niechętnie przyjął rolę Ashley'a. Uczestnik I i II
wojny światowej. Zginął w samolocie zestrzelonym przez Niemców, wracając z
Lizbony, gdzie przebywał z tajemniczą misją.
Victor Fleming (1889-1949). Jeden
z trzech (oprócz George'a Cukora i Sama Wooda) reżyserów Przeminęło z wiatrem. Ale to on otrzymał Oscara i jego nazwisko
widnieje w czołówce, gdyż nakręcił większość filmu. Z powodu choroby nie zdołał
go jednak ukończyć (uczynił to Sam Wood). Inne filmy: Lord Jim, Pieśń żywiołów (The Wolf Song), Bohaterowie morza (Captains
Courageous), Doktor Jekyll i pan Hyde.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz