Uśmiechnij się!!!

Oto trzy "obrazki z życia".

Obrazek 1.

Rozmawiały dwie kobiety:
- Wiesz, obok ciebie wprowadziła się jakaś nowa sąsiadka. Jaka ona jest?
- Miła, spokojna, dobrze wychowuje dzieci... Złego słowa nie mogłabym o niej powiedzieć!
- Aha... To może zmienimy temat?

Obrazek 2.

Robert Schuman, były francuski minister spraw zagranicznych, opowiedział kiedyś, dlaczego się nie ożenił.
Dawno temu, jadąc w metrze, nadepnąłem niechcący na stopę jakiejś kobiety. Zanim zdążyłem ją przeprosić, zaatakowała mnie krzycząc: "Ty idioto! Patrz, gdzie stawiasz nogi!" Potem podniosła oczy, poczerwieniała i powiedziała zmieszana: "Przepraszam najmocniej! Myślałam, że to mój mąż...".

Obrazek 3.

Inny mężczyzna - przeciwnie - zamierzał porzucić stan kawalerski, ale z żadnej potencjalnej kandydatki na małżonkę nie był zadowolony. Każda miała (w jego mniemaniu) jakąś wadę, a może nawet sporo. Wreszcie postanowił, że tę pannę wskaże mu nieomylny (!) komputer. Wpisał dezyderaty: Chcę poznać dziewczynę piękną, drobnej budowy, uprawiającą sporty wodne i lubiącą przebywać w grupie. Komputer odpowiedział: Proszę się ożenić z pingwinem.

21 listopada "świętujemy" Światowy Dzień Życzliwości i Pozdrowień. Bohaterowie naszych historyjek pewnie wyznawali zasadę: Zawsze znajdzie się dobry powód, aby źle mówić (lub myśleć) o innych. Dlatego - jako antidotum na często obserwowany i bolesny brak życzliwości między ludźmi - przypomnijmy kilka miłych myśli, które rozświetlą ten jesienny dzień:

Uśmiech często jest czymś istotnym. Można zapłacić uśmiechem. Można nagrodzić uśmiechem.
Można ożywić uśmiechem. I rodzaj uśmiechu może sprawić, że odda się życie w jego obronie.
(Antoine de Saint-Exupéry, List do zakładnika)

Uśmiech - wdzięk serca.
(Ks. Jan Twardowski, z tomu Elementarz księdza Twardowskiego dla najmłodszego,
średniaka i starszego)

Znać siebie wzajemnie, nie znaczy wszystko o sobie wiedzieć, ale okazywać sobie miłość i zaufanie (...). Nikt nie powinien pragnąć przemocą wniknąć w istotę drugiego człowieka. (...) Istnieje nie tylko cielesna, ale również duchowa wstydliwość; powinniśmy ją uszanować. Tu wartość ma tylko dawanie, które pobudza dawanie. Z twojej duchowej istoty udziel tym, z którymi jesteś w drodze, tyle, ile zdołasz, a co do ciebie od nich powraca, przyjmuj jako coś drogocennego. (Albert Schweitzer, Moje życie)

Nikomu nie życzę źle. Nie umiem. Nie wiem, jak to się robi. (Janusz Korczak, Pamiętnik)

Są ludzie, którzy usprawiedliwiają świat, pomagają żyć samą swoją obecnością.
(Albert Camus, Pierwszy człowiek)

Nawet w najgorszym miejscu świata i o najgorszym czasie można spotkać człowieka,
który szuka pomocy dla innego.
(Irena Jurgielewiczowa, O chłopcu, który szukał domu)

To, co się naprawdę daje, ma charakter rzeczy duchowych.
Trwałe podarunki są tylko niematerialne.
Są ludzie, od których nie otrzymałam w podarunku nic, a biorę od nich samo dobro.
(Anna Kamieńska, Notatnik 1973-1979)

Jedną z najgłębszych radości, jakich możemy doznać, jest odnalezienie we własnej przeszłości wspomnienia jakiegoś odruchu dobroci, który przerodził się w czyn,
choć wcale się o to nie staraliśmy,
czasem niemal nie uświadamialiśmy sobie tego odruchu najczystszej miłości,
który zmusza, byśmy uwierzyli w dobro.
(Maxence van der Meersch, Ciała i dusze)

Dobro i zło należy pamiętać wiecznie.
Dobro, ponieważ wspomnienie, że kiedyś nam je wyświadczono, uszlachetnia nas.
Zło, ponieważ od chwili, w której nam je wyrządzono,
spoczywa na nas obowiązek odpłacenia zań dobrem. (Mikołaj Gogol)

Zdjęcia ilustrujące dzisiejszy wpis, zostały wykonane
w krakowskim Ogrodzie Botanicznym UJ.