Po pierwszym przedstawieniu Halki w Wilnie (1854 r.), Moniuszko zapytał znajomego, jak mu się podobała opera:
- E... tam... za długa historia. Dałby stolnik dziewczynie krowę w pierwszym akcie i sprawa skończona.
Tę rozmowę przypomniał Kiejstut Roman Szymański w zbiorze Anegdoty, dykteryjki... (sygnatura: 125048).
Ponieważ bieżący rok został poświęcony Moniuszce, pokażemy kilka pozycji z naszych zbiorów. Najpierw - dwie książki. Pierwszą dlatego, że liczy sobie już ponad sto wiosen. Drugą – ze względu na to, iż bardzo może się przydać nauczycielom w rocznicowych obchodach.
Jachimecki Zdzisław, Moniuszko, Warszawa 1911 (sygnatura: ZS 6328)
Książkę tę pisałem z potrzeby serca, czującego dla dzieł Moniuszki rzewne przywiązanie sięgające lat najwcześniejszego dzieciństwa. (…) Pragnę gorąco, ażeby książka ta przekonała wszystkich o wysokiej godności talentu Moniuszki pośród kompozytorów dziewiętnastego stulecia, ażeby wszystkich natchnęła czcią dla największego naszego w tem stuleciu po Chopinie mistrza muzyki narodowej, który w chwale nieśmiertelności w Panteonie polskim zbiera dzisiaj plony natchnionej swojej twórczości w serdecznym wzruszeniu artystycznem i ukochaniu tysiącznych rzesz narodu. (Ze Wstępu).
- E... tam... za długa historia. Dałby stolnik dziewczynie krowę w pierwszym akcie i sprawa skończona.
Tę rozmowę przypomniał Kiejstut Roman Szymański w zbiorze Anegdoty, dykteryjki... (sygnatura: 125048).
Ponieważ bieżący rok został poświęcony Moniuszce, pokażemy kilka pozycji z naszych zbiorów. Najpierw - dwie książki. Pierwszą dlatego, że liczy sobie już ponad sto wiosen. Drugą – ze względu na to, iż bardzo może się przydać nauczycielom w rocznicowych obchodach.
Jachimecki Zdzisław, Moniuszko, Warszawa 1911 (sygnatura: ZS 6328)
Książkę tę pisałem z potrzeby serca, czującego dla dzieł Moniuszki rzewne przywiązanie sięgające lat najwcześniejszego dzieciństwa. (…) Pragnę gorąco, ażeby książka ta przekonała wszystkich o wysokiej godności talentu Moniuszki pośród kompozytorów dziewiętnastego stulecia, ażeby wszystkich natchnęła czcią dla największego naszego w tem stuleciu po Chopinie mistrza muzyki narodowej, który w chwale nieśmiertelności w Panteonie polskim zbiera dzisiaj plony natchnionej swojej twórczości w serdecznym wzruszeniu artystycznem i ukochaniu tysiącznych rzesz narodu. (Ze Wstępu).
Wanda Chotomska, Muzyka pana Moniuszki, il. Zbigniew Rychlicki, Warszawa 1987 (sygnatura: 121517)
Ze wstępnej Kołysanki, która – jak urocza uwertura – rozpoczyna pięknie napisane i zilustrowane dziełko:
Synek się urodził –
słońce zeszło z nieba.
Rośnij, synku, rośnij,
ptak mi cię wyśpiewał.
Synek się urodził –
ogród stanął w kwiatach.
Rośnij, synku, rośnij
na urodę świata.
Synek się urodził -
Ludzie szli gromadą.
Rośnij, synku, rośnij
dla ludzi na radość.
Ze wstępnej Kołysanki, która – jak urocza uwertura – rozpoczyna pięknie napisane i zilustrowane dziełko:
Synek się urodził –
słońce zeszło z nieba.
Rośnij, synku, rośnij,
ptak mi cię wyśpiewał.
Synek się urodził –
ogród stanął w kwiatach.
Rośnij, synku, rośnij
na urodę świata.
Synek się urodził -
Ludzie szli gromadą.
Rośnij, synku, rośnij
dla ludzi na radość.
Teraz coś z czasopism dostępnych w czytelni: Wasek Agnieszka, Przeboje Stanisława Moniuszki, „Wychowanie Muzyczne” 2012, nr 3, s. 29-36 - czyli bardzo pomysłowy scenariusz lekcji w klasie 5 szkoły podstawowej oraz Bujnowska Dorota, Stanisław Moniuszko - muzyczna wędrówka śladami kompozytora, „Wychowanie Muzyczne” 2012, nr 3, s. 16-28 – propozycja metodyczna (cykl zajęć) dla uczniów klas 2-4 szkoły podstawowej, nagrodzona w ogólnopolskim konkursie na scenariusz zajęć „Moniuszko 2012”. Nadaje się do przeprowadzenia w placówce wychowania pozaszkolnego (domu kultury, świetlicy, podczas zorganizowanych form wypoczynku), ale również w szkole.
I jeszcze kilka książek – w skrócie: Witold Rudziński, Moniuszko (sygnatura: 158659), Witold Rudziński, Moniuszko i jego muzyka (sygnatura: cz XXIV-7/34), Tadeusz Przybylski, Stanisław Moniuszko. 1819-1872 (sygnatura: cz K XV-6/256 a), Nadzieja Drucka, Stanisław Moniuszko. Życie i twórczość (sygnatura: 69501) oraz niekompletne wydanie (tylko cz. 1) pozycji Witolda Rudzińskiego, Stanisław Moniuszko. [Studia i materiały]. Cz. 1, [Okres wileński], Kraków 1955 (sygnatura: 41664/1).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz