poniedziałek, 18 lipca 2022

Wędrówki po mapie też są atrakcyjne. Prasówka retro (geograficzna). Cz. 3

Robert Machowski, Mariusz Rzętała, Surowe oblicze Kamczatki, „Geografia w Szkole” 2017, nr 4, s. 18-21

"Kamczatka powszechnie kojarzona jest z wulkanami, niedźwiedziami i łososiami. Ze względu na odizolowanie nadal jest mało poznana. Półwysep wciąż odznacza się nieskalaną zanieczyszczeniami przyrodą, która często ukrywa swoje oblicze przed człowiekiem. Gdy pośród chmur odsłaniają się wierzchołki gór, a z dolin ustępuje gęsta mgła, ukazują się pierwotne krajobrazy i tajemnicze krainy."

Maria Słobodzian, Estonia - w krainie mokradeł i głazów narzutowych, „Geografia w Szkole” 2017, nr 5, s. 16-18

"Chociaż Estonia jest najmniejszą spośród nadbałtyckich republik, charakteryzuje ją duża geo- i bioróżnorodność. Ze względu na mnogość form polodowcowych i położenie w strefie występowania białych nocy, Estonię można określić jako skandynawski przedsionek."

Jerzy Wrona, W kraju piramid i Sfinksa, „Geografia w Szkole” 2017, nr 6, s. 8-12

"Piramidy – charakterystyczne budowle kamienne w kształcie ostrosłupa służące jako grobowce faraonów, to najsłynniejsze z wszystkich budowli starożytnego Egiptu."

Aleksandra Zaparucha, Madera - sześćsetlecie odkrycia wyspy wiecznej wiosny, „Geografia w Szkole” 2020, nr 1, s. 10-15

"Madera, ulubiona wyspa marszałka Józefa Piłsudskiego i natchnienie Winstona Churchilla, to portugalska wyspa w archipelagu Makronezji na Oceanie Atlantyckim. Madera określana jest mianem wyspy wiecznej wiosny, pływającym ogrodem lub perłą Atlantyku."

Marian Dziadek, Flores – wyspa kwiatów, „Geografia w Szkole” 2019, nr 1, s. 8-11 

"Wyspa nazwę zawdzięcza kolonizatorom portugalskim, którzy przybywając tu na początku XVI wieku, na widok kwitnących drzew nazwali jej wschodnią część Cabo de Flores. Wydaje się jednak, że bardziej adekwatna do obrazu wyspy jest jej pierwotna lokalna nazwa Nipa, oznaczająca węża."

Marian Dziadek, Kolorowy Radżastan, „Geografia w Szkole” 2020, nr 6, s. 16-21

"Położony na wschodzie Indii, przy granicy z Pakistanem Radżastan jest krainą rodem z baśni tysiąca i jednej nocy. Ten największy stan uchodzi za najbardziej kolorową część kraju. Kolorytu dodają niekończące się pustynie, lesiste wzgórza, jeziora, majestatyczne pałace maharadżów i twierdze, tętniące życiem miasta i wioski, karawany wielbłądów i świątynie kilku religii."

Elżbieta Pryłowska-Nowak, Namibia - przestrzeń i unikatowa przyroda, „Geografia w Szkole” 2019, nr 3, s. 18-21

"Lwy, słonie, nosorożce, bawoły i lamparty to Wielka Piątka zamieszkująca jeden z największych i najsłynniejszych rezerwatów przyrody na świecie i w Afryce – Park Narodowy Etosza. Szacuje się, że w parku występują 144 gatunki ssaków. Oprócz Wielkiej Piątki żyją tutaj między innymi: zebry Hartmanna, gepardy, eland, dikdiki sawannowe, oryksy południowe, żyrafy. Ssakom towarzyszy 340 gatunków ptaków, 110 gatunków gadów, 16 płazów. Jedna trzecia ptaków jest wędrowna."

Dokończenie - 22 lipca (w piątek).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz