Relikwiarz św. Sabiny z 1510 roku Alfreda Brosiga to pozycja licząca kilkanaście stron formatu zeszytowego i dwie fotografie o jakości sprzed prawie stu lat. Wydana jako samodzielna pozycja, stanowi odbitkę z "Rocznika Muzeum Wielkopolskiego" za 1925 rok.
Alfred Brosig (1895-1940) był historykiem sztuki. Uczęszczał do gimnazjum w Pile. Później studiował na uniwersytecie w Berlinie, Królewcu i Monachium. Uzyskał stopień doktora filozofii. W 1924 roku powierzono mu stanowisko kustosza Gabinetu Rycin Muzeum Wielkopolskiego w Poznaniu. Organizował wystawy grafiki i katalogował dzieła z tego zakresu. W kręgu jego zainteresowań pozostawała również sztuka średniowieczna, o której sporo pisał. Prowadził badania nad historią sztuki wielkopolskiej, a zwłaszcza rzeźbą gotycką. Założył i prezesował Towarzystwu Miłośników Grafiki w Poznaniu. Pochowano go na cmentarzu na Jeżycach.
Artykuł szczegółowo opisujący Relikwiarz św. Sabiny stanowi przykład jego zainteresowań sztuką dawną. Zabytek znajduje się w skarbcu katedry poznańskiej. Został tam umieszczony na początku XVI wieku, kiedy hojny ofiarodawca podarował kościołowi drogocenne to dzieło.
A co wiemy o samej świętej? Urodziła się w I wieku w Rzymie. Zmarła około 126 roku śmiercią męczeńską. Legenda głosi, że była bogatą i szanowaną wdową po rzymskim patrycjuszu Walentym, nawróconą na chrześcijaństwo za sprawą swej niewolnicy, św. Serapii z Antiochii. Gdy tę ostatnią pozbawiono życia w trakcie prześladowań wyznawców Chrystusa, Sabina pochowała ją, a tym samym przyznała się do wiary. Za ten czyn została uwięziona, a później - po procesie - ścięta mieczem.
Alfred Brosig, Relikwiarz św. Sabiny z 1510 roku, Poznań, Czcionkami Drukarni „Poradnika Gospodarskiego”, 1928 (sygnatura: ZS 2761).
Artykuł szczegółowo opisujący Relikwiarz św. Sabiny stanowi przykład jego zainteresowań sztuką dawną. Zabytek znajduje się w skarbcu katedry poznańskiej. Został tam umieszczony na początku XVI wieku, kiedy hojny ofiarodawca podarował kościołowi drogocenne to dzieło.
A co wiemy o samej świętej? Urodziła się w I wieku w Rzymie. Zmarła około 126 roku śmiercią męczeńską. Legenda głosi, że była bogatą i szanowaną wdową po rzymskim patrycjuszu Walentym, nawróconą na chrześcijaństwo za sprawą swej niewolnicy, św. Serapii z Antiochii. Gdy tę ostatnią pozbawiono życia w trakcie prześladowań wyznawców Chrystusa, Sabina pochowała ją, a tym samym przyznała się do wiary. Za ten czyn została uwięziona, a później - po procesie - ścięta mieczem.
Alfred Brosig, Relikwiarz św. Sabiny z 1510 roku, Poznań, Czcionkami Drukarni „Poradnika Gospodarskiego”, 1928 (sygnatura: ZS 2761).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz