Ćwiczenie 1. Pytanie dotyczy porównania malarstwa epok klasycyzmu oświeceniowego (XVIII w.) i romantyzmu (XIX w.). W poniższych przykładach wskaż obrazy z tych epok i podaj trzy cechy charakterystyczne dla malarstwa tamtego czasu:
Nr 1.
Źródło |
Nr 2.
Źródło |
Nr 3.
Żródło |
Źródło |
Maria Konopnicka – (np.) Ko-mar, Mruczysław Pazurek – Żarnowiec,
Eliza Orzeszkowa –
Bolesław Prus –
Henryk Sienkiewicz -
Ćwiczenie 3. Wyjaśnij pochodzenie i znaczenie nazw epoki następującej po pozytywizmie:
Dekadentyzm -
Młoda Polska –
Modernizm –
Neoromantyzm –
Ćwiczenie 4. Wskaż obrazy stworzone w epoce pozytywizmu oraz modernizmu:
Nr 1. Leon Wyczółkowski, Rybak
Źródło |
Źródło |
Nr 3. Jacek Malczewski, Meduza
Źródło |
Nr 4. Aleksander Gierymski, Piaskarze
Źródło |
Ćwiczenie 5. Przyporządkuj nazwiska pisarzy do podanych ugrupowań poetyckich dwudziestolecia międzywojennego: Julian Tuwim, Jarosław Iwaszkiewicz, Julian Przyboś, Antoni Słonimski, Aleksander Wat, Jan Lechoń, Anatol Stern, Kazimierz Wierzyński, Bruno Jasieński, Tadeusz Peiper.
Awangarda krakowska:
Futuryzm:
Skamander:
Ćwiczenie 6. Przyporządkuj grupom dwudziestolecia międzywojennego czasopisma główne oraz inne, z którymi były związane: Pro arte et studio, Linia, Skamander, Zwrotnica, Pro arte, Nowa Sztuka, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski.
Awangarda krakowska:
Futuryzm:
Skamander:
Odpowiedzi.
Ćwiczenie 1.
Klasycyzm. Nr 1 (Marcello Bacciarelli, Portret Stanisława Augusta Poniatowskiego w stroju koronacyjnym) i nr 3 (Bernardo Bellotto, zwany Canaletto, Krakowskie Przedmieście w stronę Placu Zamkowego). Cechy: unikanie kontrastów; oszczędne stosowanie plam barwnych; spokój, statyka (jako przeciwieństwo barokowej ekspresji); miękki światłocień; chłodny koloryt; gładka faktura; kontur; tematyka – często umoralniająca i antyczna (historia starożytna i mitologia), liczne portrety; wzniosłość.
Romantyzm. Nr 2 (William Turner, Wybrzeże Northumberland) i nr 4 (Caspar David Friedrich, Ruiny w Eldenie). Cechy: natura, potężna i żywiołowa przyroda jako natchnienie; rozszerzenie gamy kolorów; kontrast jako dominanta kompozycyjna; zmiana tematyki – wprowadzenie postaci i zjawisk fantastycznych; duża rola symbolu. Brak dominującej „szkoły” malarskiej, gdyż wysoko ceni się ekspresję, a zatem także subiektywność, niepowtarzalność ujęć.
Ćwiczenie 2.
Maria Konopnicka – (np.) Ko-mar, Mruczysław Pazurek – Żarnowiec,
Aleksander Głowacki – Bolesław Prus – Nałęczów (oddział Muzeum Lubelskiego),
Eliza Orzeszkowa – (np.) Li...ka, Gabriela Litwinka – Grodno,
Henryk Sienkiewicz – Litwos – Oblęgorek, Wola Okrzejska.
Ćwiczenie 3.
Dekadentyzm – akcentowanie nastrojów końca wieku; przeświadczenie twórców o schyłku cywilizacji oraz kryzysie kultury i sztuki.
Młoda Polska – analogia do nazw funkcjonujących w innych krajach Europy, np. Młoda Skandynawia, Młode Niemcy.
Modernizm – pochodzenie: francuskie moderne, oznaczające nowoczesność sztuki tamtego okresu.
Neoromantyzm – akcentowanie nawiązań poetów tamtej epoki do tradycji romantyzmu.
Ćwiczenie 4.
Modernizm. Nr 1 i nr 3.
Pozytywizm. Nr 2 i nr 4.
Ćwiczenie 5.
Awangarda krakowska: Julian Przyboś, Tadeusz Peiper.
Futuryzm: Aleksander Wat, Anatol Stern, Bruno Jasieński.
Skamander: Julian Tuwim, Kazimierz Wierzyński, Jarosław Iwaszkiewicz, Jan Lechoń, Antoni Słonimski.
Ćwiczenie 6.
Awangarda krakowska: Zwrotnica, Linia.
Futuryzm: Nowa Sztuka.
Skamander: Skamander, Pro arte, Pro arte et studio, Wiadomości Literackie, Cyrulik Warszawski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz